حشمت مهاجرانی: دایى شناسنامه فوتبال ایران است
او خیلی خوب پله‌های ترقی را طی کرد و در همه موقعیت‌های کاری‌اش موفق عمل کرد. او در آرمینیا آنقدر خوب بود که به بایرن رفت و به عنوان اولین آسیایی، فینال لیگ قهرمانان اروپا را تجربه کرد. بعد در هرتا برلین به موفقیت‌های تازه‌ای رسید و در لیگ قهرمانان به چلسی و میلان گل زد. آن موقع بازی کردن مقابل این تیمها هم برای آسیایی‌ها رویا بود ولی این پسر به این تیمها گل زد تا نشان دهد چقدر برای رسیدن به افتخار، انگیزه دارد.
على دایى در زمان بازى به هر چه دلش میخواست رسید. او خیلی دیر به تیم ملی رسید ولی با این وجود آنقدر انگیزه داشت که خودش را در این تیم تثبیت کند. على یک استثنا در فوتبال دنیا محسوب می‌شود. استثنایی که همه چیز را فقط به دلیل میل بالا برای رسیدن به قله‌های دست نیافته به دست آورد. او بازیکنی متعصب، با غیرت بالای ملی و بااراده بود که در زمان بازی به هر افتخاری که دلش میخواست رسید و بهترین گلزن ملی دنیا شد.
من به اینکه برخی مواقع در ورزشگاه‌ها و در فضاى مجازى به دایی بی‌مهری می‌شود کاری ندارم و به خاطر آن متاسفم ولی به طور قطع او شناسنامه این فوتبال است. من در طول سال‌های اخیر که به دلیل حضور در کنار تیم‌های ملی مختلف باید به کشورهای آسیایی می‌رفتم این را حس کردم که همه دنیا ایران را با نام دایی می‌شناسند. فرقی نمی‌کرد در کدام کشور هستم. فقط کافی بود خودم را به عنوان یک ایرانی معرفی می‌کردم. بلافاصله نام دایی به زبان مردم آن کشور می‌آمد. دایی یک نام بین‌المللی برای فوتبال ماست
